Kılıf

Ve sessiz bir bekleyiþin ardýndan,
Odama daðýlan rutubet kokusu habercisiydi bereketin.
Nasýlda gök yýrtýlýrcasýna yaðmaya baþladý.
Eski bir elbisenin yakasýna
Ýrdelediðim bir düðmeyi dikmeye yeltendi annem.
Ellerimde kaç yara izi vardý kimbilir ?
Ve bir kaç yastýk kýlýfýný dizdim göz kapaklarýma.
Güller kuruyana kadar.
Baþýmý göðe yasladým,
Ellerimi kalbime.
Eskiyen bir sancýnýn göðsüme daðýlmasýný izledim saatlerce.
Saç tellerime kadar ýslanan ben deðil de ,
bir baþkasýymýþ gibi kendimi aradým.
Gölgeler uzadýkça, ben kýsaldým.
Sesler kesilip þehir derin bir uykuya gömülünce,
Yarým kalan bir hikayeyi hatýrladým..
Ve unuttum sandýðým ne varsa týrnak içine aldým..
Hatýra defterinden çýkartýp,
Gözler önüne serdiðim pulsuz mektuplarýmý da yakýyorum þimdi.
Artýk kuþlar nere gidiyor diye sormuyorum bile.
Biliyorum kuþlar özgür..
Taki, kanatlarý kýrýlýp,
Sýrtýndan vurulup,
yere düþene kadar uçacak onlarda,
Yarým bir kanatla.
Bende öyle..


Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: