Lahavle vela kuvvet
Adam kendini sanki Þamýn müftüsü sanýr.
Bedavan üfürür, üfürdükçe alçalýr,
Dinleyen cücelerse tümü ona inanýr.
Ýnanmayýn demeye dil varýr kuvvet varmaz.
Satar ne var ne yoksa elin malýný ele
Kendi malýndan satsa derim ki hadi neyse
Neredeyse cennetide satacaklar taksitle.
Anlatmaya dil varýr ne çare kuvvet varmaz.
Kendisi yatla katla yükseldikçe yükselir
Bin odacýk az gelir bin bir daha ekletir
Þükredin halinize daha beteri gelir
Ýnanmayýn demeye dil varýr kuvvet varmaz.
Fýrýncýlar zam ister fitne bölücü olur
Üretici zam ister siyon fitnesi olur
Üç beþ çanak çömlekçi keseleri doldurur
Hadi buyurun denir kimse elinden tutmaz
Yaradaným her kula akýl ve fikir vermiþ
Önünde iki yol var aklýný kullan demiþ
Üstelikte hak yola kaç rehber göndermiþ.
Buyurun dendiðinde kimse yolundan gitmez
Eðri yola koþan çok eðri bildiði halde
Ýbrahimin misali hakký bildiði halde
Mancýlýklar kurulmuþ herkes odun atýyor
Yahu yapmayýn aman desende para etmez
Þimdi diyorum bende ’lahavle vela kuvvet’
Ýbretliktir olanlar hakikaten tam ibret
Bilmiyorum ibreti ne zaman anlar millet.
Sabret, Þükret, dua et; La havle vela kuvvet!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.