Mim dudakta istiva etti

Zemheriye zemberek kurmuþ, yoksul çocuklarýn sadece paltoya ihtiyaçlarý olduðu gibi ihtiyacým vardý sana
ve sadece seni istiyorken, bir tek sen yoktun yanýmda..



Onun yoksunluðu kaç elif miktarý esti
Aþkýn nun’unu sâlânýn elifi kesti
Ne musallanýn ninnisi, ne tabutun beþiði
Lâ yürekte.. Mim dudakta istiva etti

ve aþk ;
Sol gözünden soluna damlayan yaþ misali, bir güzellemeden öteye geçemedi



"Biri çýksa da bize bezm-i elestte alnýmýza yazýlan öyküyü anlatsa"

Ateþi gül bahçesi yapanlarýn, denizleri yaran asalarýn ve ölülere can veren dualarýn harfi yoktu zira..
Kays’ý Mecnun yapanýn, Ferhad’a daðlar oyduranýn, Süleyman’a mührü vurduranýn ve Yusuf’a þehirler kurduranýn ihtiyacý mý vardý kelâma
Bir tesadüfün arka planýnda deðil, bir tevafukun emri ile hayat bulmuþtun ama..!





...
Sanki zamaný ileri sardýn
Tufanýný sakladýn
Bir çölün mateminde
Kuyunun dibinde
Yusuf misali
Bahiranýn sinesinde bekler gibi
Bekledim de seni.. Sen gelmedin..!

Oysa, sana dair sözler dizmiþtim kekre bir gül bahçesinden
Sen bildiðim ve sen kokan gül yapraklarý içinden
Çýkarmýþtým hazaným da öte bahara sakladýðým gülüþümü
Misk kokusuna sardýðým aþk mührünü
Dün gibi hatýrlýyorum, sýrlayýp rafa kaldýrdýðým günü

Mührü ters vuracaktýn da kaderime, niye geldin o halde “efendim”
Býraksaydýn, ben ölmeyi bilmiyor muydum kederimde
Þimdi sana konuþ mu desem.. Sus mu..
Gel mi desem.. Unut mu..

Biliyordun.. Kavmi haram kervanlarýnda yoktu yola koyulmuþluðum
Karargah kurdular da gönül yurduma..
Bile bile izin verdin gam zabitlerine, umarsýzca
Peki Ebabillerim.. Benim Ebabillerim nerede, nereye gönderdin sorumsuzca

Biliyorum, ben sandukanýn sýrlý örtüsü, sen ideolojinin saklý örgüsü,
madem böylesi bir “þey” yoktu artýk cihanda
yeþil bir can suyu dökemez miydin ayaklarýmýn ucuna

Artýk gülüþlerime son verdim
Onlara da elveda
artýk yoksun ya,
olmaný istediðim anlarda
hep olman gerekirken hiç olmadýðýn kadar
ve varsýn ya benim olamayacaðým söz de aydýnlýk yerlerde
Gelmem ben artýk o yerlere..
Kokundan tanýsam da karanlýklarda, adým ve adýmlarým karanlýktýr artýk adýna




Ey aþk..


Hani, kaderimi hep yutkundurup yaþattýn ya
Hani, Yusuf dilinde destur ile “lâ” sözcüklerim vardý ya
Unut artýk..
Ben artýk “illa” nýn peþindeyim, ne sen benim “efendimsin” ne de ben senin kölenim..




Orhan sun



Sosyal Medyada Paylaşın: