Hiç bir þeye mecbur olmasak bile Hep gittiðimiz yollara mecburiyetten gireriz. Biz sessizliði ve ýssýzlýðý isterken, O ýþýklý ve gösteriþli yollardan gitmeye mecburuz belkide Çýkmaya kalksak o yollardan, Yine kendimizi mecburiyetten baþka yollara sürükleriz Biz gürültü ve ýþýltý isterken, Bu seferde ýssýz ve sessiz kalýrýz bilinmez. Bu hayatýn kendisidir.. Belki yaþamak istemeyiz ama... Mecburiyetten býrakamayýz o caddelerde yürümeyi Mecburiyetlerin var sevmeye sevilmeye bazen kýrýlmaya hatta küsmeye Savaþmaya mecbursun belki... Ölmeye deðil yaþamaya yaþatmaya gülmeye güldürmeye aðlamaya aðlatma Mecbursun bu caddelerde yürümeye Hayatta kaldýðýn müddetçe Yürümelisin mecburiyet caddesinde...
"Coþkun EGE"
Sosyal Medyada Paylaşın:
maniacan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.