EVREN AĞLIYOR
EVREN AÐLIYOR
Hüzün aktý sabahýn þafaðýnda.
Daðlar karsýz çaðlayanlar kurumuþ.
Gülüstanda güller sararmýþ solmuþ.
Karþý kayada bülbüller aðlýyor.
Dermansýz dert kavramýþ insanlarý.
Kuzeyden güneye uçan kuþlarý.
Bir felaket sarmýþ topraklarý.
Karþý kýyýda insanlar aðlýyor.
Yaralý caylan alevlerden kaçýyor.
Köpek kedi yavrusunu koruyor.
Ege denizi suskun sular durgun.
Karþý körfezde balýklar aðlýyor.
Felaket düþtü komþu hanesine.
Boya kurumuþ kalemde yazmýyor.
Yanan evlerde canlý baðýrýyor.
Karþý koydaki ormanlar aðlýyor.
Güneþ sustu toprak biþey demedi.
Olümpusa bir habermi gitmedi.
Seyid Oðlu dört yanda ateþ geldi.
Ýmdat seslerine evren aðlýyor.
26 Temmuz 2018 Berlin Ali Koçak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.