bendeki sen’i
kendinden kýskandýðýn an baþlamýþtýk
birbirimizi yemeye
sen çið severdin
ben piþmiþ
ýlýmlý deðildik
ýlýk olan þeyler öðð dü bizim için
ya ateþ olacaktý
ya da buz
ortada kalan
cýss
caný çýkacýsa can sýkýntýsý yüzünden
öcüler yiyecise korkular örüyorduk
düþ bahçemizde
sen bülbüle nazire bir kuþtun
kafesini açtýðým
ama uçmadýðýnda anladýðým
aþkýn göbek adýydýn
bendeki sen’i
sendeki ben’den kýskanýnca koptu kýyamet
kanat açýklýðýn uçmak için kafi deðildi
rüzgar desen
iltifata tabi
saçlarýnda tutunamayan yýldýzlar
daðýlmaya baþladýðýnda
ve yarattýðýný sandýðýn küçük daðlar
yerle yeksan olduðunda
doymuþtuk yaþa maya
bilirsin,
yeniden doðmak için illa ölmek gerekmiyor
uykuya aldýðýmýz rüyalara sor
ama önce u’yanmalýsýn
soluðumda..