Dilimin Ucunda
iyiyim, rutin bir dünyada, yerimde durarak rüyamý seyrediyorum sadece
dik duruyorum, direniyorum, yaþadýðýmý anlýyorum üstüme saldýran kuklalarýn sayesinde
yeni belalar göndermesinler diyorum, torna tezgahýndan çýkan coðrafya açýk kalbimiz
israf edilecek bir enerji kalmýyor gün içerisinde, çað açýp çað kapatan milletiz
belalardan sað çýkan halka hasetle bakan gözlere inat
iyiyiz aslýnda yüzlerine tükürürken kalbimiz biraz daha iyi gibi temmuzun tam ortasýnda
lanet okuyorum her gün, sýnýrýmýza kurþun sýkan amerika’ya
midem bulanýyor, milletlerin hep þer üzerine birleþmesine
trambositlerimiz birikiyor anadolu’nun sokaklarýnda, hücre zarlarýmýzdan söküp atýyorum acýyý
bizim deðildi diyorum, balçýkta piþen taþlarla tepemizde dolaþan o bela
yaþayarak öðreniyorum her þeyi, dua; önce yetimlerin evlerinden ulaþýrmýþ Allah’a
tam bu noktada ikiye ayrýlýyor diyorum dünya; iyi, kötü, herkesin kývýlcýmý kendini yakar
gerisi, bir deri bir kemik kalmýþ kale burçlarda, mecnunla yer deðiþtirmiþ bir leyla
bizi ölümle aldatan þeytan, biliþim çaðýnda, demir kaplý týrnaklarýmýzda kalan sözümüz
anlamaya çalýþmalý diyorum kuklalarýn savaþýný, her kýþ acý deðil, kýþtan sonra bahar var
iþte burada enerjinin önem arz ettiði çaðda, kuklacýlarýn yolu cehenneme kadar
silah üretim tesislerini düþünüyorum, atmosferin üzerinden geçen otobanlarda
kendimize yeteriz, güçlü kanatlara sahip olmak her güvercinin kalbinde atan kýta
dalgalanacak bayraðýmýz var, bilirim gül büyütmek diken de büyütmektir aslýnda
dünyayý umursamayan milletlerin içinde, umursuyorum her bebeðin feryadýný
sonra terör; gözümüze kaçan sinek, büyük oluyor bazen üstümüze gelen attan
insanlar, heykellerden sessiz oluyor, türlü silahlarla saldýrýrken hayvanlar
aðaçlarýn arasýnda, çið taneleriyle yüzümüzü yýkarken sabah
unutamýyorum, sokaklara eðilen salkýmlarýn fosfordan meyvelerini
gemileri havadan yürütme vakti geldiðinde, parlayan gözlerimizde zafer var
uzak deðil, kývranarak yürüyen kum fýrtýnasýnýn sürgününde büyüyen yaðmur
geleceðin destaný yazýlýr biliyorum, elimizi uzatsak, kalbimiz ve kudretimiz
kartallarýn kanýndan, siyah atlar geçiyor
ayný baharý yaþýyoruz tarihle, dilimin ucunda adý
Yusuf Bal
Ýzdiham Kültür Sanat Edebiyat Dergisi, Sayý 30, Aðustos, Eylül 2017 Sayýsýnda Yayýnlandý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.