ZİL - ZURNA SARHOŞUM

Ne vakit “býktým” desem aklýma gelsen yeter;
Sað elinde mendilin sol elinde yaþým ben…
Yoluna kurban olup dizlerimde yatmýþým;
Gövdesinden ayrýlan yetim kalmýþ baþým ben;

Kim sarar senden baþka kefensiz bedenimi;
Gidenlerin þehrinde mezarýnda taþým ben…
Bilen olmaz gün be gün kayboluþ nedenimi;
El - alem bahar bahçe sorma iþte kýþým ben…

Buz tutan ellerimle sardýðým, sarýldýðým;
Ateþine pervane dönüp duran kuþum ben…
Sensizlik badesinden içmekten yorulduðum;
Özleminden kör-kütük, zil-zurna sarhoþum ben…

Renklerimde bol siyah yine de çýkmaz sesim;
Her sözüne eyvallah, çatýlmayan kaþým ben…
Senden ayrý sensizken son bulsa da nefesim;
Musallada tek seni bekleyen naaþým ben…

Gözlerimde kýyamet koparken yerli-yersiz;
Þu hasret sofrasýnda türlü türlü aþým ben…
Savaþýndan kaçmadým gönül kalem nefersiz;
Darbelerden un ufak parçalanan taþým ben…

Varlýðýn gönül lehçem yokluðunda sustuðum;
Yokluðunda yok olmuþ hecelerde hýþým ben…
Sana doðru gelirken ciðerden kan kustuðum;
Varýþýmda aþk dolan dönüþümde boþum ben…

“Özleminden kör-kütük, zil-zurna sarhoþum ben…”

Ali ALTINLI – 24.07.2018
Saat: 21:30

Sosyal Medyada Paylaşın: