Tahattur ettikçe seni ,giryanlarý demlenirdi yanaklarý þukre gibi, dili lâl olurcasýna yarene mübdela , bülbül gülü görünce þen olurdu bu diyar.
Umman’a çalkalanýr içimde her vakit mazi saati çalýnca parçalanýr gönüldeki dövmeli isim .
Güneþin git gelleri þeblerime yýldýz eker mi ne?
Kaydýkça gök yüzünden bir dileðim kabul olurcasýna , ben amin derim kaderin bükülmesine sanki !
Halleri bilenim de sükut eder nihalým boyun eðerek .
Oysa tomurcuk tomurcuk olmuþtu açýlacaktý , gelen güne dünya denen amare hayale takmýþtý kendini.
Ah nihalým kopardýlar seni yeþermeden ;
Üzülme ve þöyle de.
- "Heyhat yýldýrmayacaksýn beni dünyanýn gözyaþlarý ,þimþek þaksada bugün inadýna yaþayacaðým, gece aðlarsam sabah yeniden doðarým yepyeni umutlara , gebedir bu sancýlarým mutluluklara ýþmar edercesine;
Çünkü sen güneþ sin gönüllere matem deðil !
Çünkü sen Haktasýn Yoklarda deðil !
Çünkü sen busun onlar da O..
Ayþe Kavak
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE KAVAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.