Cennete baş koy / ya da ver
Cennete baþ koy / ya da ver
yaðmur soluyor melankolik yaz
iðde dalýnda nazara durmuþ bakýþýyor
içime düþüyor delik deþik yalnýzlýk
faltaþý büyüklüðünde aðrýyan gözbebeðim
yüzüme dokundu hergelen
azýný býrakýp çoðunluktaki sevdamýzýn
ürpertti içimi çektiðim nefeslerde
marka ayakkabýlarýmdan sýzdý ýslaklýðým
sýð düþen ýrmaðým, yolunu kazacaðým
karkýþ dudaklarýma adýný deðdirdiðim
kollarýma dolan her sarýlma sendendi
toplama kampý sorunlarýmýz vardý
sunturlu sözcükler doldururduk eþkalimize
cellattým, ipimi kopardým ansýzýn
bir buyruða, bin eþkýya doðurtup sonunda
dinlenmiþ gibi yaþanan masalým
ol de olayým ya da öl de.
bakma bana, madenci kýlýklýyým iþte
Ýlkay Coþkun
11.06.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.