Buz gibi bizar oldum zamansýz erimekten Sýrtladýðým zor yükü yýllardýr sürümekten Yüreðimin damýndan her gün kar kürümekten Dilim divane oldu söylemekten yoruldum Gözyaþlarýmý katýp hamur gibi karýldým
Ayaklar nasýr tuttu beyhude yürüyorum Yaþlý bir çýnar gibi ayakta kuruyorum Ýçimi karartacak kabuslar görüyorum Anlayýn þu halimden vallahi çok yoruldum Bir deli rüzgâr esti diyar diyar savruldum
Baðrýma bastýklarým resme anlam katmadý Ruhuma ektiklerim asla bir kök tutmadý Kýrýk dökük yüreðim bir gün huzur tatmadý Deðirmen taþlarýnda ezilmekten yoruldum Duâlarýn ipine sýký sýký sarýldým
Umudum kaf daðýnýn ardýnda saklý kaldý Ýçimde ki son demi deli rüzgarlar aldý Yüreðimde büyüyen tutunduðum son daldý Maskeli bütün yüzler billahi çok yoruldum Yaþadým bu alemi estim taþtým duruldum Yazan Selma Çanakçýoðlu 18 Temmuz 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.