SOFİ'NİN KIZI DUDU
Sanki kalan ömrünü, kederden arýndýrmýþ
Genç yaþta bahçelerde, baðda harcanýyordu.
Ýpekli çabutlarla, bezlerle kandýrýlmýþ
Kot pantolon, bluecin...
Þehirde baþka biçim, Sofi’nin kýzý Dudu.
Güzellik uykusundan sere-serpe uyanýr
Tarzýndan mizacýndan dostu, erkaný tanýr.
Kendini kainatýn eþsiz sultaný sanýr.
Kahin, falcý, müneccim...
Kiralýk hayallerin peþinde koþuyordu.
Babasýndan devre mülk, kocasýndan fabrika
Þoförü kalifiye, oto mersedez marka
Mevsimlik samur kürkle, dolaþýr banka banka
Dolar, frank, sterlin…
En çok tefecilerin kurunu seviyordu.
Seçkin meyhanelerde doyasýya eðlenir
Hünerli kalpazanlar emrine amadedir.
Her þeyde kusur arar, kadehleri devirir
Konyak, likör, kokain…
Bin bir türlü zehirin dozunu sýnýyordu.
Saatler boyu sýzar, zangýr zangýr titrerdi.
Ne meteliði kalmýþ, ne de mahremiyeti
Nur yüzlü annesinin dualarý yeter mi?
Teþhis, terapi, film...
Kýdemli tabiplerin çabasý yetmiyordu.
Ömrünün baharýnda, son uykusuna dalmýþ
Öz geçmiþine dair, bir iz aranýyordu.
Bir ýslak mendil ile, bir çift göz yaþý kalmýþ
Sala, niyaz, merasim
Kabrinin baþ ucunda ’KÝMSESÝZ’ yazýyordu.
22.07.2018 / Ömer ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.