bir çiçeğin kokusuna gizliyorsun yüreğini

bir çiçeðin
kokusuna gizliyorsun
yüreðini
bir kuþun
kanadýna...


çiçek solar
biliyorsun
kanat kýrýlýr...

bir bahçe kalýr
tar ü mar
ve
viran
bir kýrýk kanat
rüzgara dargýn...


bir aðacýn
köküne saklýyorsun
bir sararmýþ meyveye
bilir sanýyorsun
anlar
duyar
varsýllýk sandýðýn
yoksulluðunu...


kuþ
hep habersiz konar
dallarýna
rüzgar
fýsýltýsýz
yapraklar arasýnda...



karanlýðýn örtüþü
vardýr ya
günü
suyun
topraða deðiþi gibi
sessiz
derin
ve
ürkütücü


bu kokusuzluktur
çiçekte
bu
kanatsýzlýktýr
kuþta...
bu meyvesizliktir
aðaçta


bu gecedir
bu zifiri bir gece
gözlerinde...


bilmez insan
geçse de
aylar
haftalar
yýllar

kimdir bilen varsýllýðýný
yoksulluðunu bilen kimdir..



bir çiçeðin
kokusuna gizliyorsun
yüreðini
bir kuþun
kanadýna...





22/07/2018
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: