Naif Yüreğim

Naif yüreðimin dili suskunlugudur
Gidemez
Bilemez
Bir baþýna kalýr
Kýsýlýr sesi...

Güneþi terkeder
Kapatýr tüm perdeleri
Karanlýk yoldaþý olur
Birde mum ateþi
Harlanýp durur hýçkýra hýçkýra
Hüzne dair tüm muradýný alýr
Dünyanýn gidesi yoluna kendin býrakýr...

Çekilesi deðil dünya dedikleri
Insan doðmuþ þükür yok ebediyeti
Sýr vermiþ umudu bulunur mu niþanesi
Bilemedim alemin dil-i cümlesini...

Kollarýmý gökyüzüne kadar açarým
Baþýmý papatyalara yaslarým
Kýrlarda yalnýz kalýr çocuklaþmalarým
Yüreðimi ya topraða ya da heybetli daðlara anlatýrým...

Gülmem bir kývýlcým misali
Koþmam bir gelincik çiçeði
Dünyam yine ben ben’li
Insanýn en güzel bildiði bahanesiydi...

Üryan bir renkte akar gözden yaþ
Kalem kaðýt olmuþ berduþ, ayyaþ
Yorgun hayallerim uzaklaþýn yavaþ yavaþ
Yorgun ben benden uzaklaþ...

Aybüke


Sosyal Medyada Paylaşın: