Deli Kız
Uçsuz bucaksýz vadi þu koskocaman bayýr
Ýmtihandayým sanki hasret ölümden aðýr
Eteðin mi tutuþtu bu ne telaþ deli kýz
Korkutmasýn gözünü tarlamda yanan anýz
Tependen týrnaðýna karalarý giymiþsin
Belli ki benim gibi bir mevtayý sevmiþsin
Heyecan tir titriyor ateþlenen elinde
Cümleler iþkencede can çekiþir dilinde
Kafana koyduðunu anladým diyeceksin
Ýçindeki kuþkuyu kökünden sileceksin
Hatýrlatma maziyi insafýn varsa biraz
Dilim kalbimin sesi kaçýrtmadan bir bir yaz
Sýr deðil aþinayým dikkatli bak görürsün
Vicdansýz aþk elinden eðilip bükülürsün
Yola yeni çýkanlar sanýyorlar deliyim
Halimi soranlara diyorum ki iyiyim
Ondan böyle hüzünlü ondan böyle sarhoþum
Kalbimi aldý gitti gördüðün gibi boþum
Hayat deðil benim ki çileyle doluyorum
Aklýma geldiðinde inan ki ölüyorum
Bana benden olmadý o girdi günahýma
Secde ettim el açtým yalvardým Allah’ýma
Kaç kez duydu dinledi inandýðým olacak
Buyurdu ki her zalim þeytanýndan bulacak
Müjde diye haber sal çalýndýðým hýrsýza
Bir ahým var tutacak var söyle hayýrsýza
Nerde akþamlýyorum nerde sabah olacak
Bilmiyorum bu ömrüm nerde bir son bulacak
Artýk hissetmez oldum taþ bastýðým yerimi
Ömrüm diye sevmiþsim kitapsýzýn birini
Aynandaki gibiyim benimkisi iþte bu
Gözümden düþenlerin düþtüðü her yer kuyu… Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.