Ben artýk hiç bir yerdeyim
Hiç kimsesiz.
Sonsuzluða yürüyorum
Sessiz sessiz.
Ben artýk hayatýn gözüne çekilmiþ perdeyim.
Iþýksýz ve renksiz.
Aþk sonsuzu gecelerde
Sensizliðe yürüyorum
Her adýmda biraz daha uzaklaþarak sizden ve yaþamaktan;
Gününüzü gün ederken siz.
Oysa ki kýþtan bahara geçer gibiydi
Hayatýma geliþiniz.
Çiçekli dallar gibi
Ne güzeldiniz.
Duyguseliozan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.