Nerede bir çiçek cümbüþü görsek Ruhumuz tekme tokat oraya sürükler bizi Yüreðimizi çiçeklerin afilli rengine bandýra bandýra doyururuz Ruhumuz kanatlarýný nereye açarsa Hiç itiraz etmeden Onunla elele veip Uçarýz Ta kiiiii Biraz mavi Biraz yeþil Biraz da gök kuþaðý gülümsemesinden Ýliklerimizin en ücra köþesi tadana kadar...
nagi Han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.