Þehir kendi dumanýnda boðuluyordu Bir inci kirleniyordu günahkâr bir tende Bir delikanlý yerlerde ruhunu uðurluyordu Güneþ doðduðuna bin piþman Bir martý ötekilerden daha çok güveniyordu sesine Bir çocuk mazgallara kaptýrmýþtý misketini Aðlýyordu Kime ne?
Herkes bir þeyler arýyordu Eteklerinden düþene bakmadan Herkes her þeyin en iyisine layýktý da… Kaynaklar kýttý Yerlerde sürünüyordu ’Deðerler ilk yüz endeksi’ Rayýndan çýkmýþtý ’Sevgi-menfaat paritesi’ Ah yok muydu birde þu lanet olasý Pazartesi
Maziler düþ çöplüðüydü Gelecek düþ tarlasý Var mýydý bunun bir açýklamasý? Dedik ya gidiþat kötüydü Ama her þeyi düzeltmeye çalýþýyorlardý Hayýr iþçileri Altlarýnda Mercedesleri Yan koltukta metresleri
Bir tokat attý nasýrlý elleriyle birisi Misketine aðlayan çocuða Hiç kimse aðlamýyorsa bunca þeye Aðlamasýndý çocukta Çocuk sustu Zamanlardan bir zamandý Gerisi yalandý