Bana uçmayý öðret Kanat süzüp gitmek gibi Gemilere eþlik edip Okyanuslarý aþmak hani. Dallarda öten minik serçelerle Gönül daðýnýn þahikasýna konmak için Bana uçmayý öðret...
Bana yaðmayý öðret Küme küme, yýðýn yýðýn. Yar yanaðýndan süzülen özlem gibi Gül yapraðýna konan çiy misali Lavlarý söndüren bir damla hani. Serinliðe hasret çölde koþarcasýna Yaðmur olup düþmeyi öðret. Cenneti ýslatan tuana adýna Bana yaðmayý öðret...
Bana yakmayý öðret. Canan sinesinde bir tutam ateþ Güneþ özünden süzülen bir huzme Daðlardan kopup gelen kor mesela. Bülbülü öldüren gülün þarkýsý gibi Buzlarýn dibinde sönmeyen alev hani Bana yanmayý öðret. Yanýp yanýp sönmeyen Yarin yüreðini titreten Aþk ateþini yakmayý öðret...
Bana sevmeyi öðret. Bana sevmeyi öðret.
Ýbrahim Kavas
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Kavas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.