Þu hayatýn içinde yuvarlanýp giderken Yanýmýzda belirir mendil satan bir çocuk Elimizde telefon biz önünden geçerken Almaz mýsýn abla der gözleri mavi boncuk
Ya dilenci sanýrýz yahut belki hýrsýz mý Bilmeyiz ki annesi var mý yoksa öksüz mü Bu duyarsýz halimiz bir hayvandan farksýz mý Oysa belki aç susuz kim bilir o yavrucuk
Çoðumuz beðenip de kaç pabuç alýrýz ki Düþünmeden boþ yere kaç para sayarýz ki O mendil parasýyla kaç öðün doyarýz ki Düþünsene bir kere oysa o bir tomurcuk
Yaþamak bize kolay sana çok zor küçüðüm Gözlerine baktýkça boðazým düðüm düðüm Sen ki en masum þey þu dünyada gördüðüm Yüreðinden öperim masmavi bakan çocuk Beyazmelek/20.07/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyazmelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.