toprak mý bu düþtüðüm ve baþýmda gökyüzü nedir ki bu uðultu kulaklarýmda çýnlar gözlerimin önünde annemin gülen yüzü bir sýcaklýk hissiyle bütün vücudum yanar
hani sanki oyunda son anda vurulmuþum ben hiç yorulmazdým ya sanki çok yorulmuþum bilmezdim ki babamla son bir kez sarýlmýþým sahi belki baðýrsam babam sesimi duyar
ben daha çok küçüðüm üstümdeki çok aðýr kaldýrýn þunu desem sanki herkes kör saðýr sen mi geldin küçük kuþ uç da bir yardým çaðýr üþüdüðümü söyle elbet bir duyan çýkar
oyuncak trenimde hiç kaza olmazdý ki vagonlar hiç devrilmez düdüðü durmazdý ki hem trenler güzeldir canlarý almazdý ki saçlarým da kirlendi gidince annem yýkar
kara bir tren aldý beyaz umutlarýmý küçük bir kuþ misali kýrdý kanatlarýmý annem kýzar mýydý ki görse çamurlarýmý gözlerim kapanýrken üstüme yaðmur yaðar
çorlu tren kazasýnda babasýyla birlikte vefat eden ve hastanemize getirilen,görünce yüreðimin yandýðý uzun saçlý melek yüzlü küçük OÐUZ ARDA SEL için yazýlmýþtýr..tüm ölenlere Allah tan rahmet kalanlara sabýrlar diliyorum.. Beyazmelek/09.07.2018 Sosyal Medyada Paylaşın:
beyazmelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.