saklanýr insan sanki derin bir çukurda ýþýksýz oksýjensiz dar bir yerde... nereye kadar kaçar insan nereye kadar umut der ve neden hep bekler.. bekleyýslerýn sonunda neden bambaþka biri olur korkularýný ne zamana kadar büyütür yüreðinde hangi tarih yapýcýdýr insana saklanýr insan loþ bir maðarada ya kýrmalýdýr buzlarý mülkiyet uðruna ya da sonsuza kadar böcek yemelidir maðarasýnda insan... neden bu kadar anlamsýzdýr kendi içinde haykýrmak ýsterde neden susar sevmek ister de neden bastýrýr ölmek ister de neden bekler.... insaný insan yapan bilmemek karmaþasýndan mý ötedir?
çukurlar dar gelmeli insana kaçýþlar nefret bekleyiþler umut için olmalý tarih örnek maðaralar yok edilmeli yeni sevdalar da buluþulmalý.. insan.. kendini yeniden yaratmalý bazen.. ve yeniden baþlamalý.... kaldýðý yerden...
27,05,2008----21,31
nanal
Sosyal Medyada Paylaşın:
NANAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.