Aşk

Sýrtýný dönse Leyla Mecnun’a,
Þems’i sevmese artýk Mevlana,
Ve Züleyha kaçsa Yusuf’tan,
Aþk yok olup gider mi bu diyardan?
Gitmez elbet…
Aþk özünde saklýdýr insanýn.
Kurtulamazsýn...
Gülün ahengine kapýldýðýnda,
Ayaklarýnýn dibinde yeþeren bir kýr çiçeðini görürsen,
Onu sevmek de senin elinde, ezmek de...
Ya güle koþarsýn kýrçiçeðini eze eze,
Ya da teslim olursun kaderine.

Aþk;

Kor ateþe odun olmaktýr.
Ýsteyerek ateþe atlamaktýr.
Çýrpýnmaktýr dalgalara karþý,
Boðulacaðýný bilerek derine dalmaktýr,
Aþk, acýyý dost bilip,Aþk derde bulanmaktýr…
Kendinden geçmektir, yare adanýþtýr…
Aþk bir zehirdir yavaþ yavaþ öldüren…
Korkmadan ölüme yürümektir.
Aþk yaradýlýþýn özüdür,
Ýnsanýn ilk ve son sözüdür…
Ýlk kalp atýþý ile baþlar aþk,
Son nefes ile gelir vuslat.
Bilesin...


Sosyal Medyada Paylaşın: