Yarınlar Umudum

Ben, ufacýk bir çocuðum.
Bakmayýn sokaklarda yalnýz oturduðuma,
Sanki hayatýn tüm yükü omuzlarýmda
Yorgunum!
Sadece biraz dinleniyorum…
Þiddet, býrakmýyor peþimi.
Ölümleri izliyorum.
Korkuyorum!
Minicik bedenim yoksulluða dayanýr belki.
Ama mermilere meydan okuyamam.
Abiler, ablalar!
Vicdanlarýnýza sesleniyorum!
Çaresizliðimi görün diye.
Haykýrmak istiyorum…
Gözyaþlarým deðersiz mi sizin için?
Gereksiz mi benim varlýðým?
Bitsin artýk acýlarým.
Yarýnlarým güzel olsun istiyorum.
Elim kolum baðlý olsa da,
Hayallerim tutsak deðil..
Ben, hala umutluyum.
Ben, hala bekliyorum.
Bana güzel bir gelecek býrakýn!
Bana sevgi dolu yarýnlar býrakýn!
Bana uzaktan deðil, bir de yakýndan bakýn.
Hatta silin gözyaþlarýmý,
Kucaklayýn…
Ben de koþup oynamak istiyorum.
Ben de geceleri,
Korkusuzca uyumak istiyorum.
Uyuyabilirsem,
Rüyalarým bile tokatlýyor bazen.
Dumaný tüten yemekler görüyorum.
Giyinip, okula gidiyorum.
Koþuyorum, eðleniyorum.
Hayat sadece rüyalarda mý güzel?
Bezen uyanmak istemiyorum.
Acýlardan uzak olmak,
Ben, çocuk olmak istiyorum.
Ben, sizin umudunuz olmak,
Ben, mutlu olmak istiyorum!
Biliyor musunuz?
Tüm acýlara inat hala gülümsüyorum.
Biliyorum..
Çünkü,
Yarýnlar benim tek umudum…
Sosyal Medyada Paylaşın: