Hayat sana kýrgýným ben Aldýrýþ etmiyorum artýk Hiç bir þeyi hem de. Sevmeyi ne de sevilmeyi Ne bir iyilik ne de zalimliði...
Bense; Herkesi kendim gibi sandým Beyaz bir gelinlik gibiydin sen hayat Tertemiz duru bir deniz suyu görüyordum aslýnda Dokunamadým ne suyuna ne zerrelerine Ne de beyazlýðýna gönül baðýnýn Bak, bana bir iyilik yap Hayatýn siyah satýrlarýnda kaldým Daldým çamurlu yollarýna Bir geceyi bir de seni anlayamadým hayat Neden yalnýzdýr diye düþündüm durdum Benim gibi bu insanlar Hoþ sen zaten yalnýzdýn...
Sevmeyi düþündüm olmadý Aðlamayý hele hiç beceremedim Bir dövmeyi kendi kendime Umutlarým vardý benim de kendime göre Þimdilerde hepsi yok oldular Bana oyun oynadýlar Yanýldým ben de bir ömür boyu Hani nerdeler Biliyorum hayat...
Sana da borcum var Bir yaþam borcum kaldý Kendime bir de insanlýðým Ödeyebileceðim kredim ise hiç kalmadý sana Bu iyiliðini unutmayacaðým Ýznin olursa gideyim artýk Gideyim ben de Hayat...
Behçet Bük Eskiþehir 19.7.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.