Bir durgun denizin kýyýsýnda Sýcak bir yaz günü Rüzgarýn hiç esmediði Gecenin karanlýðýnda doðan ayýn ýþýðý Yansýyordu dalgýn gözlerime Lakin aklým çýkmaz sokaklarda kýsýlmýþtý
Yorgun ayaklarým yalpalýyordu Keskin bir þekilde saða sola Ve ýslak kuma bata bata Kalp atýþý zayýflýyor Azralin nefesini ensende Soðuk bir þekilde his eder gibiydim
Kendimde bile firar etmiþtim Sanki dünyada varlýðým yokmuþ gibi Bazen insan kendinde bile kaçar O günlerde birindeydim Suskunluðun arkasýna saklanarak Rotamý kaybetmiþ gibiydim
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.