Gün batarken daðlarýn arkasýndan, daðlar diye haykýrsan yalnýzlýðýný duyar yýldýzlar iner zirveye. Þavký vurur Ay’ýn; gölgeni çizer bu gizemli izbeye. Bir sessizlik; daðlar taþlar ve bu kaskatý toprak yalnýz güneþe boyun eðer ve bu aðaçlar katlanamaz kahpe bir yüreðe... Yýldýzlarý gözleyerek uykuya daldý tam zirvede bir adam ve sunacak bir gönül arar, gül toplamýþ elinde bir tutam.
Ekrem SAYGI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ekrem SAYGI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.