Odamýn dört duvarýnda fotoðraflarýn vardý Gücümüz yettiðince karþý dururduk rüzgara Sarýlýrdýk yatarken birbirimize her gece Þiirler yazardým sana, okurdum ara ara
En sevdiðin renk papatya, en sevdiðin çiçek mavi Sen bana bakma özlemim tuttu yine aklým gitti En sevdiðin ay Nisan, 9 ay beklemem gerek þimdi Annemin karnýnda 9 ay boyunca beklediðim gibi
Kalbimin ortasýnda her gece inatçý bir çýðlýk Kaç kere aklýma geldin, onu bile unuttum artýk En zoru sevmek olsa sever miydim hiç seni? Günün birinde ben de unuturum her þeyini
Eðer bir gün gelecek olursan gururuna inat Sen de unut eskiyi, bütün anýlarý kenara at Duvardaki fotoðraflarý Nisan’a sakladým Rüyamda seni görürüm diye, uykuyu yasakladým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(kapkaranlık) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.