Kaç mevsim geçer sensiz Kaç kez daha vapur seferlerine çýkar yanlýzlýðým Hep zýrýl zýrýl aðlayarak Ýkibinyedi ve Ýstanbul En çok seninle güzeldi Sen benim nazlý çiçeðim Yaramaz çocuðumdun Süleymaniye’nin o yokuþunu çýkarken az mýzmýzlanmadýn Yerebatan sarayý’na girince nasýl da bir ohhh çekmiþtin -serinleyince Eminönü’nde balýk-ekmek yeme telâþýmýz görülmeðe deðerdi Öyle masumdun ki Gamzelerinde en alýndan bir gonca gül gülüþü Yüzünde görücüye çýkacak bir genç kýz utangaçlýðý vardý Hiç unutmam Sultan Ahmet’te ikindi namazýný edâ etmemizi Cami avlusunda abdest alýþýmýzý ve o güzel heyecaný Topkapý sarayýnýnýn bile ayaklarýn altýnda daha bi alýmlý olduðuna þahit oldum o gün Ve dedim ki: " Benim cennetim sensin anne"...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.