Yükünü tutmuþ yine gece Hüzün ipliklerinden Bir heybe dokumuþ gizlenmiþ içine
Þehir sessiz
Kekeme bir aþkýn yarým kalan sözcükleri Eski bir gramofonda can bulurken Býçak gibi kesiyor sessizliði
Þehir küs
Dinle bak nasýl da efkârlý Bir türkü tutturmuþ rüzgâr Söylüyor kendi dilinde Sazýn telleri kopsa da mýzrap aþkla vuruyor Titriyor/titretiyor Yaðmur olup yaðýyor üzerimize
Þehir kederli
Güneþin saçlarý da soðumaya baþladý Saçaklarý bir bir düþüyor içime Mevsim yaz olsa da yürek acý bir zemheride
Þehir siyah
Þafak sökerken sessizce/ çiy taneleri dökülüyor Tenime /üþüyorum Haberin yok
Oysa/oysa
Bir kibrit yaksan eriyecek tüm buzlar Ördüðün duvarlarýn arasýna yuva yapan kuþlarýn; Gagasýnda taþýdýðý umutlar kanatlanacak Yanacak bütün günahlar tenimde
Þehir aðlýyor
Günahsa senin adýn sevgili Sýrat köprüsüne kursunlar daraðacýmý Çeksinler sevdamý ipe Önce ben mi ölürüm içimdeki sen mi? Günahý ben sende sevdim sevgili
__Þimdi; Þehir bensiz ben sensiz__
ÞEV
Sosyal Medyada Paylaşın:
şev Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.