Karabey,toplu mezar yüreðime gömdüm senide Yakýlmak üzere duruyorsun öylece Kendini bir boþluða attýn ama kahbe bir hayata sattýn benide Nüfusundan birine daha çizgiyi attýn böylece... Karabey ,sen hep çocuksu yüreðimin korkusuydun Ýki kaþýnýn arasýna çökünce hayat, ölümün kokusuydun Öpsem ölecektim biliyordum ,öptüm yinede Kendini bir avuç topraga attýn ama yaktýn benide...
Sosyal Medyada Paylaşın:
şiirçoçuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.