Her gün her gece Ayný yerden sapladý hasret üstelik hançerini
Sen yoktun ben her sabah öldüm uykusuzluklara uyana uyana sarmaþ dolaþ ezik bir çarþaf kývrandý parmak uçlarýmda kokunu býraktýðýn her köþe içimde aðýrlaþtýrýlmýþ bir kurþun
“Öldürmez sandýðýn her þey öldürdü beni”
Sen yoktun göðsümden nefesimi çaldý sehpalarda eskitilmiþ kül tablalarý
sofrada hüzünbaz yanlarýmýn anasonluðunu
Hiç açýlmadý pencereler sýkýþmadý çarparken perdeler camlara En güzel vedalara saklanmýþ yaðlý bir urgandý yokluðun
“Öldürmez sandýðýn her þey öldürdü beni” Sen yoktun
Sosyal Medyada Paylaşın:
özgürakın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.