YOL D-İNLETİLERİ
sýrt sýrta verdiðinde acýlar
kýrmýzý siyaha döner renkler
ve gökyüzünde amaçsýzca döner sýðýrcýklar
dolgun bir buluttan gözyaþý düþer daðlara
kapýmaysa beyaz bir tüy
güneþ mutluydu bu sabah
incir aðacýnda ki serçe kadar
minik ezgilerin þenlendirdiði vakitler
nedense hep erken saatler de olur
sonra kederli duvarlarýn uðultusu
sokaklara düþtüðünde
yalnýzlýk kokar þiþkin kalabalýklar
balkonlardan sarkar hüzün gölgesi
sihri bozulur saatlerin
kaçýp gitmek geçer aklýmdan
baþka dünyalara baþka yerlere
dutlar ülkesinin mutlu kelebekleri gibi havalansam
kuzey ve güney rüzgârlarýnýn seviþtiði uç noktalarda
buluþsak senle
susamýþken
susmazdým hiç
devamlý gülüþürdük
orman asmasýnýn kucaðýnda
ölümden ayrýlýktan bahsetmezdi galaksi çiçekleri
bedenim bedenine eþ olduðunda uyur uyanýrdýk
ah! ruhlarýmýzýn buluþtuðu her seherde
karýþýrdý kalplerimiz
duru nehirlere
……..
bi anlasan
bi bilsen sevgili
yol deðirmenleri gibi tenha yýkýk
ölüyör artýk þehr-i kalp
hep mi hüzün þerbeti kaynatýr bu gözler
arsýz çýðlýklar dudaðýmda ismin doðar þafaklarda
mevsimler geçiyor düþ kapan akþamlarda
senin þehirlerin hep mi kayýp
neden ulaþýlmaz yollarýn
ay nasýl da kara baðlýyor perçeminin ucuna
kýyý kýrlangýçlarý uykuda yamaçlar puslu
gecenin deliresi var
þehrin üzerine…
ayþe uçar
14.07.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.