İKİ YÜZLÜ DOSTLAR

Hiç yarý yolda býrakmadým
En sarp yokuþlarda yanýnda oldum herkesin
En azgýn dalgalarla boðuþtum karadenizin
Tek baþýma savundum dostluðu
Þimdi her gün biraz daha büyüyor
Yüreðimde isyaným
Kaldým yapayalnýz
Uzatsam elimi kimseler tutmuyor
Masamda kaðýt nasýlda bükmüþ boynunu
Hep yalnýzlýðýmýn þahidi oluyor kalemim
Nasýlda sabýrsýz bilir misin
Ýki yüzlü sevdalarý yazmaya
Her þeye raðmen korudum dostlarýmý
Hiç býrakmadým yoldaþlarýmý
Onlar vurdular sýrtýmdan
Artýk kilitledim düþüncelerimi
Sessizliðin koynunda yaþýyorum
Ruhumu soldurduðumu anlamýyorlar
Ben her acýyý içime gömdüm
Gücüm yok,içimden gelmiyor dost demeye
Geçen zaman fayda vermez hiç bir þeye
Alýþtý yüreðim
Yalnýz kalýnca dönebiliyorum kendime
Karanlýk geceye fýsýldar gibiyim derdim
Hem kendimi,hem ikiyüzlülüðü yazýyorum
Yalnýzlýk sýrtýmda benim de hüküm oldu
Gün doðmayan bir yerdeyim
Ben seni,yalnýzlýðý yazýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: