Kalemin Hikayesi

KALEMÝN HÝKAYESÝ
1985 yýlýnda yazdýðým “masal þiirler” in bir halkasý olan bu þiiri 33 yýl aradan sonra sunmak heyecanlý
Ben kalemim aðaçtaným.
Bütün çocuklarý tanýrým.
Ban onlarýn oyuncaðý ve canýyým.
Ben size hikayemi anlatayým

Ben önce bir aðaçtým.
Koca bir ormanda yaþardým.
Ormana gelen çocuklara seviyle bakardým.
Bende onlarla sanki oyun oynardým.

Ama bu hayallerim bitti bir gün.
Biçtiler de götürdüler beni o gün.
Artýk ben aðaç deðil odundum.
Oradan kalkýp da hýzarhaneye kondum.

Yüzlerce , binlerce parçalanýp çöp oldum.
Oradan da bir kamyona kondum.
Kamyondan da inip depoya doldum.
Kalem olacaðým günü bekliyordum.

Bir gün fabrikada buldum kendimi.
Oydular incecik benim içimi.
Koydular içime bir siyah cisimi.
Orda oldum iþte bir kurþun kalem.

Beni yüzlerce kalemle bir kutuya koydular.
Kalem olan bizi tekrar kamyona koydular.
Oradan da bir trene taþýdýlar.
Oradan da bir toptancýya sattýlar.

Toptancý da bizi sattý dükkanlara.
Dükkanda koydular bizi raflara.
Sattý kýrtasiyeci bir adama.
O adam da verdi beni çocuðuna.

Oda benimle ödevini yaptý.
Ucum bitince incecik açtý.
Yazdý yazdý yazdý da yazdý.
Ucum bitince de beni çöpe attý.

Ýþte hikayemi anlattým size.
Sizde deðer verin aman ha bize.
Bizde öðretelim yazý yazmayý size.
Çokça selamlar olsun çocuklar size.
Turan Yalçýn Tokat,1985

Sosyal Medyada Paylaşın: