EY YÜCE İNSAN

Þeytan kýskançlýktan þuursuz oldu.
Kibirden þaþýrdý dosdoðru yolu.
Göremedi iþin enini sonunu.
Makamýn ne üstün ey yüce insan.

Unutma düþmandýr þeytan sana.
Kaybetti makamý kovuldu huzurda.
Cennette Âdem’e sokuldu da.
Býrakýr mý seni ey yüce insan?

Sanma þeytan bir canavar.
Önünde arkanda her tarafta var.
Eþinden, dostundan türlü yüzü var.
Uyma þeytana ey yüce insan.

Herkes almaktan korktu çekindi.
Daðlar bile olmaz istemem dedi.
Yüklendin o aðýr çetin iþi.
Ýmtihanýn hayýrlý olsun ey yüce insan.

Dünyada kalmýyor hiçbiri neden?
Senden önce de yaþamýþ bin bir beden.
Rabbine sýðýn kul ol ölmeden.
Giden gelmiyor bil yüce insan.

Mutlu etki mutlu ol bu dünyada.
Hep garipler, yetimler gör düþte rüyada.
Karýncadan file emanettir sana.
Aç gönlünü ummana ey yüce insan.

Sen dünyada Rabb’inin halifesisin.
Bir damla da Güneþ de senin nefesin.
Her nimet senin için bunu göresin.
Elhamdülillah de ey yüce insan.

Yolun uzun, zorlu ve çetin.
Olma yakýtý þu cehennemin.
Gel gülü ol firdevsin, cennetin.
Sýrat-ý müstakim ol ey yüce insan.
Yusuf DÝKÝLÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: