YEİS

Hazan mevsimi deðil, güneþin þavký gitti
Neyi anlatýr acep, düþen sarý yapraklar?
Kuþlar bile erkenden, bu sahili terketti
Sevip, sevilmek ister, yâr dediðin topraklar.



Memleketin uðrunda, az savaþlar vermedik
Çalýþtýk çabaladýk, bir murada ermedik
Haramiler topladý, ekin ektik dermedik
Hüzünlere gark olduk, saça düþünce aklar.



Þanýmýz vardý bizim, destan yazýlýyordu
Biçtiðimiz tarihler, tunç’a kazýnýyordu
Bir bakýþta yiðitler, safa diziliyordu
Kurtlara ket çekildi, ite kaldý sokaklar.


Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın: