ihtiyar
ihtiyar
ekmeði tuttu kavruk ellerin
yýllar yýlý aðustos sýcaðýnda beslenip
dost arkadaþ oldu her cümlemize geç vakit
ve sýcacýk istasyonlar buldu kýþ günlerine
gün yüzüne çýkmayý bekleyen bir gömüt
kuytularýna sokulan rüzgâr gibi efil
sele serpe güç verdi serin bakýþlarýna
dimdik ayaklandý inatla geçömrünüzde
kulluðunda fire vermedi, Allaha þükür
her kafadan ayrý ses dünyanýn ensesine
akþamýn kýzýllýðý özlemin demini artýran
avlu önünde taranýr, ayýn þavkýnda saçlar
güneþin dostluðu gibi yakýnsýn düþlerine
kayýp bir ferman her kapýya kitabe asýlý
efkârlanýr baþýn, sancýlanýr kaygýlarýn
sokaklar panayýr, oyuncaklý çocuk gibi ellerin
halden anlayan manalý bakýþýný kim nerden bilsin
daðlarýn tekbaþýlýðý, sýrtýnýzda yük taþýnýrlýðý artýk
uzaklarýn soðukluðu a/kar üstüne yýllarýn aðýrlýðý
mevsimin gözesinde aðaç gazele bulanýr sonunda
dizlerine sarýlan tonlarca yük, göç ebe þimdilerde
Ýlkay Coþkun
26.05.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.