Hafakanlarýn çýðlýðýný,
yýldýzlarýn damlasýna üfürüyorum ölmeden önce
boynum, dar aðacýnda uzadýkça uzuyor.
tükürüðüyle doluyor alným karýncalarýn...
birkaç ifade damarýmýn isinden gizlice geçip, göðsümü deliyor.
üþüyorum ararken seni sevginin mavi dumanlý semtin de.
dönüyorum sokaklarýn geniþ omuzunu çiðneyerek,
evlerin kirli sayfalarýný karýþtýrarak...
caddeleri karartan tülleri kýrarak
sonra gözlerimi parçalayan kalabalýklarda,
bir ikindi vakti gölgeni kovalýyorum
oryantal söylemleri ve eskil yüzleriyle
kadýköyün ucuz kontlarý uykudayken
böcekler böceklerle seviþiyormuþ
derin sularýndayým hayatýn/en ýssýz koylarýnda
cehennem benimdi cennet herkesin
dedikodu tacirleri çoðalýyor salaþ meyhanelerde
böcekler böcekleri sevmiyor anlaþýlan
üretenler parazitleri sevmiyor
dünyanýn kanayan her yerinde
ayný sesle aðlýyor bütün çocuklar
göremiyorlar/yüreðinde yangýn var ülkende talan
hani þaþýrýp uzatsalar ellerini
parmak uçlarý yanacak/göremiyorlar
koca bir laðýma düþmüþ kadýköy’ün sokak kedileri
çýrpýnýyorlar/dýþarýda alabildiðine mavi
alabildiðine kalabalýk bir gökyüzü...
sarýþýn elyaf bir yatak deðildi uçurum kadýnlar
sevgili peygamberlerime anlatamadým bunu
beslendiðimiz köklere
kadýköy rýhtým caddesine bir de
çok borcumuz var
bilmiyorlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.