Yavaş Yavaş
Yavaþ Yavaþ
Hayat bir zakkum ve zehirle piþmiþ aþ,
Her insan dertli, dertleriyle arkadaþ,
Bu gün aðlayan, gülebilir an be an,
Hamken piþirirler bu caný, durmadan,
Ömür sermayesi biter, yavaþ yavaþ.
Ellerin üþür, belki de ayaklarýn,
Donar kalýrsýn, zonklar hep þakaklarýn,
Sana arkadaþ, mahallen, sokaklarýn.
Sevdirdiysen, bulunur hep ahbaplarýn,
Ya deðilse, tükenirsin yavaþ yavaþ.
Hayatý elif kýl, ölümü de öldür,
Hem sen gül ve hem de baþkasýný güldür,
Sýratý müstakim, bil, iþte bu yoldur,
Hayat dediðin hem diken, hem de güldür,
Dikenli olma, batarsýn yavaþ yavaþ.
Dünyayý cennet kýlmak, hep elimizde,
Çektiðimiz belalar, þu dilimizde,
Günaha batmýþ zavallý halimizle,
Meyve vermeyen kurumuþ dalýmýzla,
Göçer gideriz beraber, yavaþ yavaþ.
Mal da yüktür insana, her makam da yük,
Çoluk çocuk, emvalin sýnavý büyük,
Sýrtýmýzdayken günah vebali, bu yük,
Çekebilir misin; bu bir dað, bir hüyük,
Tevbesiz ölürsün sonra, yavaþ yavaþ.
Kazým Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 07 Temmuz 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.