SADECE BENİM

Uzaktan sevmeyi de çok sevdim ben.
Zararsýz, kendi halinde.
Eskisi gibi deðilim artýk.
Kocaman bir dünya var benim içimde.
Aþkým, hasretim, mutluluklarim ve hüzünlerim.
Hepsi ama hepsi orada.
Öyle doyasýya yaþýyorum ki orada.
Ne kimseye bir faydam ne de zararim var.
Bazen kahkahalar atýyorum, bazende hickirarak aðlýyorum.
Kimse ne duyuyor, nede görüyor.
Benim dünyam O, sadece benim.
Ama mutluyum ben orda.
Meselâ çiçek tarlalarýnda yürüyorum.
Denizin kenarýnda koþup nefes nefese kalýp, sonrada bir aðacýn altýnda dinleniyorum.
Kuþlar konuyor üzerime, herþeyimi anlatýyorum onlara.
Dinliyorlar can kulaðýyla.
Çaðýrýyorum sevdiklerimi ve beni sevenleri.
Geliyorlar hemen.
Muhabbetin en güzelini yapýyoruz birlikte.
Zararsizca, masumca.
Kalemimi bile susturacak kadar seviyorum onlarý.
Duygularýmý döktüðüm kalemimi bile kýrýp atacak kadar.
Saygý duyuyorum mesafelerine, tüm düþüncelerine.
Olsun onlarýn istediði gibi olsun herþey.
Yeterki mutlu olsunlar.
Sonra mý ?Sonra uðurluyorum onlarý kendi dünyalarýna.
Ben yine dünyamla baþbaþa kaliyorum, sadece benim dünyamla.








Sosyal Medyada Paylaşın: