Kaç ruh kuþ olup uçtu bu pembe binadan, kaç kuþ yuva kurdu bu pencerelere, Acý ve çaresizlik büyürken odalarýnda, Büyüdü yavrular pervazlarýnda. Bir pervasýzlýða düþtü insanoðlu, Hayvanoðlunu saymadý can’dan. Vicdan gönülden ah olup uçtu, Merhametin dili ümüðüne kaçtý. Baþýmýza insafsýz iþler açtý, Nasip almamýþlar ahlâktan.
-ketum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuncer TAMTÜRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.