SANCIMIN DOĞUM GÜNÜ
oy anam
keskin düþ gibi aylar geçmiþ aradan
zaman derin bir hüzün boþluðu
sancýsýyla yaþamaz mýydý insan...?
sövüle sövüle kovulmuþum topraðýmdan
bir keramet gibi serpilmiþim hüznüme
onca zaman uzak bir sevdadan
aþýktýr sancým,zamanlarý yutan gönlüme.
sevdam sessiz soykýrým,soylu
gökkubbem karanlýk
sürülmüþüm
oy anam
kþk gibi kendimden sökülmüþüm
onurla beslemiþim içimdeki küçük serseriyi
yokluða gömülmüþüm.
þimdi yeni sancýlarýmýn doðum günü
aç kalmýþým zaman zaman
ve yoksul
almýþým yüreðime kör sevda sövgüsünü
sevdam güya bir insan.
oy anam
ne yýldýzlar toplamýþým gümüþ bir tan vaktinde
ne hayaller ve küfürler
ve aðýr aksak bir sevinç
vurulmuþum terkedildiðimde.
oy anam
kederim bu deðil
bir tutam aþk uðruna
düþmedim mi sonsuz yolculuðuma
þimdi aþk azgýn bir pranga
bir memleket terketmiþim
sancýlarým hatrýna.
seni terketmiþim
kendimi
tüm insanlarý ve güvercinlerimi,
tüm akarsularý ve kýrýk oyuncaklarýmý,
yarýnlarýmý ve fidanlarýmý,
tüm direniþlerimi sonra.
oy anam
senden sonra
sessizliðe yasladým sýrtýmý
bir direniþ mevsisinde vurulmuþum
küfür yemiþ gözlerim tutku sanýp
onca ihanet ve dengesi mor bir gürültü
sýrýtýrken aðlamýþým;
koþarak zamaný bir kaç kýtada
çeliþkidir oy anam
ben çeliþkisiyim yaþamýn ve tüm savaþlarýn
yalnýz bir nergis gibi
hüzün yemiþ bir memleket fýþkýrýr sýrtýmda.
yarýn dediðimiz nedir ki
iþte sen,yoksun
bir yarýndý gittin
hiç birþey
hüznü büyüttüm tüm memleketi yakarak
tutkuyu acýya çeviren
konuþamadýklarýmýzdýr belki.
oy anam
bir arsýz gün daha geçti
dün sancýlarýmýn doðum günüydü
kent kavgalarý ve savaþlar bir takým sesler getirdi
sýzý doldururcasýna bugünü.
oy anam gün soður
gece boðulur
terkedilmiþ sevdanýn adý dudaklarýmda
seni baðýran bir soykýrým olur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.