gideriz meçhule biz bilinçsiz yol aþarken bir yandan tutar melek bir yandan zorlar iblis nefis denen soysuzdan hiç kopmadýk yaþarken rezil rüsva alemde yerleþti cana necis
ne þuur kaldý özde ne iz’an var bedende biz berduþ gibi kaldýk iz bilmez özümüzle ham meyva çekti bizi sorgusuzca tatanda hak hukuk ne bilmeyiz küfürlü sözümüzle
sersem bir mayýn gibi dolaþýrýz alemde ne namaz nede niyaz ortada kaldýk ayaz dýþýmýz hep gülerken içimizse elemde boþ bir fýçý gibiyiz ne yapýp etsek araz
gözümüzü kör etti asýlsýz yalan dünya aileden de koptuk gurbet gibi sýlamýz laf ve söz anlamadýk bozuldu gitti künye ayak girer çukura okunacak salamýz
hiç mi hiç fayda etmez en sonda ki piþmanlýk harcanan onca zaman asla geriye gelmez kalýrsýn el böðründe tüm ameli karanlýk boþa çýktý yaþamýn delik elek hiç dolmaz...
(04.07.2018) AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
AZAP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.