Toprak üstünde
Yaþam arayan bir ýrmaktý
Sürüklenen ayaklarý
Nereye akacaðýný
Bilmeyen!
Durup
Son kez baktý
Ardýndan gelen uzun hasretine
Çekip içine denizi
Durgunlaþtýrdýðý sularýnda yýkadý
Güneþin gözlerini
Takatsiz bir martý geçti üzerinden
Kanadýna
Yaþam yorgunu uçurtmasýný taktý
Dilinden dökülen
Bütün kelimeleri söyledi
Ardý sýra
Sonra unutup bilip söylediklerini
Yüreðinin esaretine sürgünleþti
Ýlk kez bu kadar çok üþüdü
Duramadý olduðu yerde
Gölgeleyip
Kirpiklerine
Onun selamýný
Bir militan gibi yeniden yar’in kýyýsýna yürüdü…
Taylan KOÇ