SÜT KOKULU ÇOCUKLAR
Ah... Can Eylül,
Aðzý süt kokulu Leyla...
Ve daha nice ziyan olmuþ çocuklar
Feryadýnýz yeri göðü týrmalar
Bunu nasýl duymaz taþlaþan yürekler
Kurþun mu akmýþ
Bu kadar saðýr kulaklar?
Ey Tanrým...
Söyler misin lütfen:
Bu gözü dönmüþ yaratýklarýn
Utanmazca gidiþi nereye kadar?
Biz ne zaman böylesine canavarlaþtýk
Ýnsanlýðýmýzý nasýl, nerede býraktýk?
Bu dünya, meleklerle cellatlarýnýn
Birlikte yaþamasý için çok dar...
Dün Ayþe, geçen yýl Ensar, belki yarýn Bahar
On yýlda on binden fazla çocuða istismar
Yaþýyor sanmayýn sakýn sað kalanlarý
Onlar her gün yavaþ yavaþ ölüyorlar...
Dile kolay desem deðil, hiç deðil
Dil kuruyor aðýzda
Toparlanmýyor yazýlacaklar...
Analarýn göz pýnarlarýnca kurusun artýk
Bu ülkede bahçeler, tarlalar, baðlar
Kurusun, ne çýkar?
Gökten ne yaðmur yaðsýn ne de kar...
Boy vermesin ekinler
Büyümesin yoncalar
Sadece AR yaðsýn AR!..
Naime ÖZEREN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞİ UYANDIRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.