Ne zaman diline suslar baðlasan, Biliyorumki; can çekiþiyor serçe yüreðin Ah! benim, yaralý anka kuþum. Mavi bulutlara kanat çýrpsan, Matemini silecekmi hüznün? söyleyin!
Ne zaman hýçkýrarak aðlasan, Biliyorumki; Nehir kadar duru gözyaþlarýn Ah! benim ,okyanus gözlüm Kalbimin duvarlarýnda volta atsan Esaretten kurtulur belki, bakýþlarým
Ne zaman umarsýzca tenime dokunsan, Biliyorumki; Volkan kadar sýcak bedenin Ah! benim, alev topum Güneþten kaç ýþýk yýlý uzaksan Söyle! Samanyolunda beklerim.
Ne zaman gözlerimin içine baksan, Biliyorumki; aþký anlatýr gözlerin Ah! benim, aþkperestim Sen, kýzýldenizde mum yaksan Ben, istanbuldan izlerim
Ne zaman mevsimsiz leylekler gibi kaçsan, Biliyorumki; bi çalý dibinde yolunu gözlerim Ah! benim, sarýsý yitik kanaryam Salýversem avuçlarýmdan, uçsan Koþarým ardýndan, çürür dizlerim.
Ne zaman Hep yanýnda olacaðým sorsan, Biliyorumki; vuslata az kaldý güzelim Ah! benim, özlem kokan manolyam Sen sönmeyen ateþ,ben içinde kor’sam Bi gün; ölsemde, ateþinde öleceðim... Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.