ÖZGÜRÜM ARTIK

Sabah gelir, Güneþ çýkar, ben bir selama hasret
Yollar diken, gönül dertli, her dem bin bir eziyet
Aðlama diyenler, akýl verenler sussunlar artýk
Beni dinlesinler, yüreðimden gelen sesi...

Korkmuyorum...
Yaþanacaklar yaþandý, gün batarken
Kaçmýyorum...
Kaçamam can kýrýklarýmýn izlerinden
Utanmýyorum...
Utanmam feleðin acý sözlerinden
Sadece yoruldum...
Hayallerimin hýrsýzlarýnýn peþinden koþarken

Son sözüm yok
Gidiyorum beni baðlayan bu pranga þehirden
Sanki bir zehirli ok
Gözlerinden bahsediyorum, beni filozof eden
Alev alev yanýyor
Bir tarafta kalbim, bir tarafta sensizlik hapishanesi
Kurtulmak zor
Yüreðimin en derinlerine inerken duyduðum o sesi
Unutamýyorum

Özgürüm artýk, duyun sesimi yedi düvele sözüm
Kalbim rahat, yüzleþmiþim sensizliðimle can özüm
Farklý diyarlarda yaþatacaðým anýlarýmla seni ben
Ruhum seni çaðýrýr hep, ama özgürüm artýk bedenen


Sosyal Medyada Paylaşın: