KİŞİLƏR VAR İDİ...

Kiþilər var idi qeyrət timsalý,
Üzündən-gözündən nur tökülərdi.
Elin dərd-sərindən olardý halý,
Yamanlýq görəndə o, bükülərdi.

Kiþilər var idi, qan yatýrardý,
Bir sözü heç zaman iki olmazdý.
Arada þər görsə, kin batýrardý,
Ortaya yox yerdən nifaq salmazdý.

Məclisin baþýnda olardý yeri,
Hər sözü-söhbəti dədələr kimi.
Zəhmli cüssəsi həmiþə diri,
Deyildi indiki gədələr kimi.

Aðsaqqal deyilir kiþi olana,
Nakiþi olana bu söz deyilməz.
Elin þad günündə dava salana,
Ara qatanlara heç düz deyilməz.

Görməmiþ aðsaqqal olur özündən,
Təmkini, salðarý deyil yerində.
Elə qan tökülür söhbət-sözündən,
Kəlməsi dayazdý, yoxdu dərində.

Yaðý-balý qoyub, þoru yeməyin,
Səkil ət yanýnda nədir ki ciyər?
Hər yetən adama dədə deməyin,
Köhnə dədələrin ruhu inciyər.
01.07.2018.
Sosyal Medyada Paylaşın: