Eylülleri solduran, canavar asýlmalý. Bu milletin öfkesi hepinizi yakmadan. Sapýk düþüncelerin sesleri kýsýlmalý. Mazlumlarýn gözyaþý daha fazla akmadan.
Tedbiri alýnmazsa, Bahar’lar dahi yanar. Devlet besler caniyi, mazlum hakkýný arar. Sanki zehir içmiþim; kalbim, ciðerim kanar. Durdurun þu vahþeti, akýl baþtan çýkmadan.
Vahþetin kitabýný hiçbir kalem yazamaz. Kýsasa kýsas olsa, sapýk böyle azamaz. Verilsin idam hükmü, bunu kimse bozamaz. Kimler ne derse desin, sonucuna bakmadan.
Ýdam bile soðutmaz, kalanlarýn baðrýný. Zalimler hissedemez senin yürek aðrýný. Devletliler duyar mý, içten gelen çaðrýný. Kokuþmuþ düzenleri, daha fazla kokmadan.
Þimdiden büktürdünüz babasýnýn belini. Hiç düþündünüz mü ki, anasýnýn halini. Kim taþýyabilir ki bunlarýn vebalini? Yaratan Mevla sizi cehenneme sokmadan.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.